یکشنبه 30 آذر 1404

نقطه پایان بر واردات با همکاری دانشگاه

تاریخچه شکل گیری سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی ایران

مروری بر روند توسعه صنعتی نشان می‌دهد که بیش از پنج دهه از نظام برنامه‌ریزی توسعه در ایران می‌گذرد.

با بررسی اولین برنامه توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که در سال ۱۳۲۷ (برنامه هفت ساله) تدوین شده است، می‌توان دریافت که محورهای اساسی برنامه توجه به زیرساخت‌های مورد نیاز توسعه در کشور بوده است.

در این برنامه که از سال ۱۳۲۷ تا ۱۳۳۳ ادامه داشته است، برنامه مشخص و روشنی در مورد صنعت دیده نمی‌شود. در آن زمان برای این‌که صنعت در اولویت باشد، بسترهای لازم فراهم نشده بود. در آن برنامه، اجرای چند طرح بزرگ دولتی با مشارکت خارجی نیز مورد تأکید قرار گرفته بود. چهره اقتصادی جامعه نیز اقتصاد کشاورزی بود و بخش زیادی از جمعیت در روستاها زندگی می‌کردند. در برنامه هفت ساله دوم که از سال ۱۳۳۴ تا ۱۳۴۰ طول کشید، استراتژی توسعه صنعتی مغفول مانده بود، زیرا مواردی که در برنامه هفت ساله اول ارائه شده بود، به دلیل عدم تجربه، کمبود امکانات، فقدان نظام برنامه‌ریزی و حتی فقدان نظام ساماندهی، هدایت و نظارت دچار مشکلات اجرایی شده بود؛ لذا بین عملکرد و برنامه مغایرت‌های اساسی وجود داشت. بعد از برنامه دوم، نظام برنامه‌ریزی کشور به نظام برنامه‌ریزی پنج ساله که از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۵ ادامه داشت، تبدیل شد.

در آن زمان، راهبردها و سیاست‌های توسعه صنعتی مشخص شد. دولت با ایجاد برخی از زیرساخت‌های توسعه‌ای، به این نتیجه رسید که باید بخش صنعت تقویت شود. عمده کاری را که برنامه‌ریزان انجام دادند، این بود که به‌واسطه درآمدهای نفتی، سرمایه‌گذاری‌های دولتی به شدت رشد یافت. در این برنامه بود که «سازمان نواحی صنعتی» به منظور برنامه‌ریزی و اجرای طرح‌های مربوط به نواحی صنعتی در مرداد سال ۱۳۴۳ ایجاد شد.

 

 

در برنامه‌های چهارم و پنجم، جهش نسبتاً مناسبی در سرمایه‌گذاری و ایجاد واحدهای صنعتی شکل می‌گیرد. در سال ۱۳۴۷ (برنامه چهارم)، «سازمان صنایع کوچک و نواحی صنعتی ایران» با هدف توسعه صنایع کوچک و بهبود وضع آن و کمک به سرمایه‌گذاران تشکیل شد. در دهه‌های ۴۰ و ۵۰، کوشش‌های زیادی برای ایجاد شهرک‌ها و نواحی صنعتی به‌عمل آمد که از آن‌ جمله می‌توان شهر صنعتی مشهد (طوس)، اصفهان، همدان و اهواز را نام برد، ولی در نهایت چهار شهرک صنعتی البرز، باختران، کاوه و رشت به ترتیب در سال‌های ۱۳۴۷، ۱۳۵۰، ۱۳۵۲ و ۱۳۵۳ پیش از سایر نواحی و شهرک‌های یاد شده به ثمر رسید.

به‌طور کلی، در طول دوران پیش از انقلاب صرفاً با ایجاد چند ناحیه صنعتی که از اهداف اصلی فاصله زیادی داشت به این امر پرداخته شد، ولی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، احداث نواحی صنعتی به‌صورت فزاینده‌ای رشد یافت و دولت با تخصیص اعتبارات قابل توجهی برای شروع کار، در پیشبرد این مهم همت کرد. در دوران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، تحولات جدیدی در نظام سیاستگذاری، برنامه‌ریزی و اجرایی توسعه بخش صنعت و معدن به‌وجود آمد. با تصویب قانون حفاظت از توسعه صنایع، بسیاری از صنایع، ملی اعلام شد و مدیریت بخش صنعت به سه وزارتخانه صنایع سنگین، معادن و فلزات و صنایع سپرده شد. سازمان صنایع ملی شکل گرفت و برخی از واحدهای صنعتی، تحت پوشش بنیادها و نهادها قرار گرفت.

وقوع جنگ تحمیلی، فرصت برنامه‌ریزی جامع و میان مدت را برای کشور از دست داد. در سال ۱۳۶۲ پس از ایجاد تغییرات در نظام صنعتی کشور، «سازمان صنایع کوچک و نواحی صنعتی ایران» با تمامی وظایف در وزارت صنایع ادغام شد و به منظور ایجاد هماهنگی و استفاده مطلوب از امکانات شهرک‌های صنعتی و ایجاد هرچه بیشتر امکانات زیربنایی و ارائه خدمات ضروری برای متقاضیان ایجاد واحدهای صنعتی، قانون «شرکت شهرک‌های صنعتی ایران» به تصویب رسید. نزدیک به دو دهه «شرکت شهرک‌های صنعتی» نسبت به ایجاد بیش از ۴۰۰ شهرک صنعتی اقدام نمود و در ابتدای برنامه سوم، پس از ادغام وزارتخانه‌های صنایع و معادن سابق، «سازمان صنایع کوچک» تشکیل شد، ولی در سال ۱۳۸۴، وظایف اجرایی آن به شرکت شهرک‌های صنعتی ایران سپرده شده و عملاً «سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی ایران» از شهریور ۱۳۸۴ فعالیت خود را آغاز کرد و در نهایت بر اساس مصوبه شماره ۸۷۷/۴۶۹ مورخ ۱۷/۱/۱۳۹۰ مجلس شورای اسلامی، «سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی ایران» به‌عنوان «سازمان توسعه‌ای» تعیین شد.

 

تاریخچه شکل گیری شرکت شهرک‌های صنعتی استان سمنان

 

در اجرای مفاد قانون تاسیس شرکت شهرک های صنعتی ایران در سال 1364 شرکت شهرک های صنعتی استان سمنان به عنوان یک شرکت سهامی خاص تاسیس و فعالیت خود را آغاز نمود. این شرکت در حال حاضر تابع سازمان صنایع کوچک و شهرک های صنعتی ایران می باشد و وظایف عمده آن عبارتند از:

*ایجاد، تکمیل و توسعه زیر ساخت های فیزیکی مورد نیاز برای استقرار واحدها در شهرک ها و نواحی صنعتی استان.

*ایجاد هماهنگی در احداث، اجرا و اداره امور شهرک‌های صنعتی و نظارت بر آن‌ها به‌منظور استفاده مطلوب از سرمایه‌گذاری‌های انجام شده.

*ساماندهی و پشتیبانی از توسعه کارآفرینی، تأمین منابع مالی، توسعه فنآوری، بهبود روش‌های تولید، کاهش ضایعات، ارتقاء بهره‌وری و کیفیت و رعایت ضوابط زیست‌محیطی در صنایع کوچک به‌منظور رقابت‌پذیر کردن آن‌ها.

*ساماندهی و پشتیبانی از ایجاد پیوند مناسب بین صنایع کوچک، متوسط و بزرگ، توسعه شبکه‌ها، خوشه‌های صنعتی و توسعه مراکز اطلاع‌رسانی و تجارت الکترونیک برای آن‌ها

*حمایت و پشتیبانی از تحقیقات کاربردی، توسعه‌ای و ارتقاء سطح فنآوری در واحدهای کوچک صنعتی.

*حمایت و پشتیبانی از انجام آموزش‌های تخصصی و برنامه‌های مربوط به ارتقاء مهارت کارکنان و داوطلبان ایجاد و توسعه صنایع کوچک

اکنون شرکت شهرک‌های صنعتی استان سمنان دارای ۱۳ شهرک صنعتی، 11 ناحیه صنعتی و یک منطقه ویژه اقتصادی مصوب در گروه اول شرکت های تابعه سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی ایران قرار دارد.

  • 1400/10/28 - 08:06
  • - تعداد بازدید: 1190
  • - تعداد بازدیدکننده: 1186
  • زمان مطالعه : 7 دقیقه
  • /ZxZb
پيشنهاد كارآفرين سمناني؛

نقطه پایان بر واردات با همکاری دانشگاه

کارآفرین سمنانی با اشاره به ضعف بخش زیادی از فارغ‌التحصیلان در حوزه‌های فنی و عملی به سیستم‌های آموزشی و دانشگاهی کشور توصیه کرد كه همان‌گونه که دانشجویان پزشکی و پیراپزشکی وارد بیمارستان می‌شوند و کسب تجربه می‌کنند دانشجویان مهندسی و علوم پایه نیز ملزم به حضور در واحدهای صنعتی شوند تا با استفاده از نيروهاي جوان دانش‌آموخته و متخصص در مسیر خودکفایی محصولات گام برداشته و نقطه پاياني بر واردات باشيم.

به گزارش روابط عمومي شركت شهرك‌هاي صنعتي استان سمنان، به نقل از خبرگزاري ايسنا " کارآفرینی و بازیابی رمز عبور" عنوان بسته خبری در ارتباط با روایت توفیقات شماری از واحدهای تولیدی و صنعتی موفق این استان است.

شركت دانش بنیان تجيران با سرمايه گذاري بيش از 12 ميليارد ريال در سال 86 در زميني به مساحت 3 هزار مترمربع در زمينه توليد انواع قيد و بست‌هاي و عایق‌های حرارتی خودرو در شهرك صنعتي سمنان فعاليت مي‌كند.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

شهرك صنعتي سمنان دارای 1684 هکتار مساحت است که 926 هکتار آن زمین صنعتی و 1677 هکتار آن دارای سند تفکیکی است.

این شهرک صنعتی از امکانات زیربنایی آب، برق، گاز، تلفن و تصفيه خانه فاضلاب برخوردار است و 956 قرارداد حق انتفاع و بهره برداری با سرمایه گذاران به مساحت 893 هکتار در آن منعقد شده است. 462 واحد تولیدی به بهره برداری رسیده در این شهرک صنعتی نیز با سرمایه گذاری 38 هزار و 448 میلیارد ریال برای 14 هزار و 92 نفر فرصت شغلی فراهم کرده‌اند.

سید محسن افتخاری مدیر عامل شرکت دانش بنیان تجیران سمنان و از کارآفرینان موفق در این استان بر لزوم توجه ویژه به کارآفرینان تاکید و با بیان اینکه کارآفرینی به مثابه یک احساس نیاز به خلق یک محصول نوین است پیشنهاد داد: دانشجویان رشته‌های فنی و صنعتی همچون دانشجویان پزشکی که ملزم به حضور در بیمارستان‌ها هستند، ملزم به حضور عملی در واحدهای صنعتی و تولیدی شوند.

این کارآفرین با اشاره به ضعف بخش زیادی از فارغ‌التحصیلان در حوزه‌های فنی و عملی به سیستم‌های آموزشی و دانشگاهی کشور توصیه کرد: همان‌گونه که دانشجویان پزشکی و پیراپزشکی از ترم اول به بعد وارد بیمارستان می‌شوند و کسب تجربه می‌کنند دانشجویان مهندسی و علوم پایه نیز از ترم دوم به بعد ملزم به حضور در واحدهای صنعتی شوند.

وی ادامه داد: علاوه بر این می‌توان در شهرک‌های صنعتی دفتری ایجاد کرد که این دانشجویان به آنجا معرفی شوند و هفته ای چند ساعت را به صورت مستمر و الزامی در کنار تحصیل در واحدهای صنعتی حضور داشته باشند.

کار را بیاموزید حتی اگر شده بدون دستمزد!

افتخاری با بیان اینکه ارتباط بین مشاورین و واحدهای تولیدی موجب بهره‌مندی و بهره‌وری واحدهای صنعتی خواهد شد گفت: از آنجا که به عنوان یک صنعتگر که در بطن کار هستم به صنعتگران جوان و به دانشجویان توصیه می‌کنم که از کار نترسند و وارد بطن کار شوند. هزینه کنند تا کار یاد بگیرید. هزینه صرفاً مالی نیست بلکه می‌بایست از وقت خود هزینه کنید. در شرکت‌هایی که پذیرش دارند حتی بدون دستمزد کار را فرابگیرند و پس از کسب تجربه با استفاده از هم افزایی دست به کارآفرینی و تولید جدید بزنند.

وی با اشاره به اهمیت ارتباط بین صنعت و دانشگاه گفت: در دانشگاه‌ها از سال های دور تاکنون دانشجویان فقط مباحث علمی را آموزش می‌بینند. لذا بازدیدها اگر چه مشکلاتی را برای واحدهای صنعتی به همراه دارد ولی در کل نتایج مثبتی نیز در بردارد. در این بازدیدها دانشجویان به طور مستقیم با فرایند تولید مواجه می‌شوند و برای سوالات و شبهات خود پاسخ می‌یابند.

این کارآفرین و صنعتگر به تجربیانت واحد صنعتی خود پرداخت و خاطرنشان کرد: تجیران با عنوان مخفف "تجارت ایران" در سال 1353 و با هدف صادرات و واردات در تهران تاسیس شد. در آن دوره، مهندس احمد منصوری تهرانی مقدم، موسس شرکت با توجه به نیاز کشور به صنعت و تولید در سال 1362 در شهرک صنعتی سمنان این شرکت را با سند شماره 1 شهرک صنعتی سمنان راه اندازی کرد.

وی ادامه داد: محصولات شرکت در سال های نخستین انواع هویه، قلع کش، وان لحیم، حوض لحیم و لوازم لحیم کاری بود که تولید آن تا سال 1379 ادامه داشت. در بازه زمانی که این محصولات تولید می‌شد به دلیل کیفیت بالای تولیدات با گرفتن استاندارد مکوی دانمارک موفق به صادرات تولیدات خود به کشورهای دانمارک، آلمان و امارات و ... شدیم. در سال 1379 با توجه به این که صنعت خودروسازی در کشور رشد کرد و نیاز به خودکفایی نیز در برخی از قطعات ضرورت یافت شرکت تجیران به سوی تولید قطعات خودرو رفت و با استفاده از تجربه‌ای که در تولید انواع هویه و عایق‌های که در هویه کاربرد داشت ، به صورت تخصصی در صنعت خودرو و در حیطه عایقهای حرارتی خودرو وارد و مشغول به تولید شد.

کارآفرین موفق صنعت استان سمنان با بیان اینکه شرکت دانش بینان تجیران در حال حاضر 48 نفر پرسنل دارد ادامه داد: ظرفیت تولید اسمی این واحد دانش‌بنیان 1200 تن است که در حال حاضر 750 تن در سال ظرفیت پر ما است. امیدوار هستیم که تنوع کاری به گونه ای شود که بتوانیم بقیه ظرفیت را نیز پر کنیم.

فروش قطعات نیمه ساخته برای تداوم وابستگی

کارآفرین موفق صنعت استان سمنان با بیان اینکه کارآفرینی، احساس نیاز به خلق یک محصول است اظهار کرد: این محصول ممکن است از بدو امر یک ایده نو و یا محصولی باشد که به طور روتین تولید و مورد استفاده عموم مردم است. البته در همان حال با استفاده از مهندسی معکوس می‌توان به تولید محصول مورد استفاده، در داخل کشور هم پرداخت.

وی به تجربیات این واحد صنعتی در مسیر تولید پرداخت و افزود: این واحد صنعتی در صنعت خودرو کار خود را با تولید بست‌های اتوبوس شروع کرد که البته این بست ها قبلا از آلمان وارد می‌شد. با توجه به تجربه شرکت در تولید هویه و عایق‌های حرارتی ما به طرف تولید این عایق‌ها در صنعت خودرو رفتیم که مواد اولیه و فرایند تولید آن هم کاملا وارداتی بود.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

این صنعتگر و تولیدکننده سمنانی گفت: در آن ایام کشورهای تولیدکننده این عایق‌ها و قطعات را به صورت خام تحویل نمی‌دادند بلکه قطعات نیمه ساخته را تحویل می‌دادند که وابستگی مستمر به آنها همواره وجود داشته باشد.

افتخاری با اشاره به مشکلات ناشی از تحریم‌ها و وقفه‌های احتمالی در مسیر تولید افزود: در سالی که تحریم‌ها بسیار شدید شد همین قطعات را به صورت روزانه و از طریق هواپیما از کشور کره وارد ایران می‌کردند.

نقطه پایان بر واردات یکی از قطعات مصرفی با همکاری دانشگاه

وی با اشاره به دستاوردهای مهم این واحد در صنعت خودروسازی خاطرنشان کرد: ما با توجه به مشکلاتی که در مسیر خودکفایی داشتیم با هزینه شرکت و تلاش و توان داخلی فرایند ساخت این قطعات را ایجاد کردیم. در سال 1392 نیز موفق شدیم یکی از قطعات مصرفی وارداتی را به خودکفایی برسانیم. در این مسیر از همکاری علمی دانشگاه های امیرکبیر، شریف و ... نیز استفاده کردیم. در حال حاضر نیز کلیه عایق‌های حرارتی برای کلیه خودروهای تولید داخل در حال تولید است.

این تولید کننده با بیان اینکه در این مسیر مشکلات تئوری و عملی بسیاری وجود داشت اضافه کرد: با تلاش و پشتکار و کار علمی انگیزه بالایی برای خودکفایی محصولات وجود داشت. البته استفاده از نیروی جوان دانش آموخته نیز در این مسیر بسیار موثر بود. ما با اعتماد به نیروهای جوان که تجربه کار عملیاتی نیز نداشتند و با تلاش مستمر موفق شدیم امور را به مرحله عملیاتی برسانیم.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

این كارآفرین با بیان اینکه توصیه من به جوانان این است که از کار نترسند اظهار کرد: ما در کشورمان هم افزایی خوبی داریم که با تجمیع خلاقیت، سرمایه و ماشین آلات می‌توانیم به تولید محصول دست یابیم.

وی با اشاره به همکاری های شرکت شهرک‌ها با تولیدکنندگان سمنانی افزود: در راستای فعالیت های کاری شرکت شهرک‌های صنعتی، کلینیک کسب و کاری را راه‌اندازی کرد که ما در بحث مهندسی معکوس و مطالعات در حال انجام از آن بهره بردیم.


 

  • گروه خبری : اخبار صفحات استان,سمنان,1-2-اخبار استاني,گروه آرشیو تمام اخبار استان
  • کد خبر : 16277
کلمات کلیدی
تنظیمات قالب