ويژه نامه شهادت امام حسن عسكري (ع)

ابومحمد حسن بن علی عسکری علیهما السّلام (۲۳۱ یا ۲۳۲ - ۲۶۰ ه. ق) یازدهمین امام شیعیان است.

امام عسکری علیه السّلام فرزند امام هادی علیه السلام در سال ۲۳۲ هجری در مدینه چشم به جهان گشود و با شهادت پدر بزرگوارشان در سال ۲۵۴، ايشان به سمت امامت شیعیان اثنی عشری منصوب گردید.

دهمين اختر تابناك ولايت و امامت در وصف فرزند خویش می‌فرمایند: «فرزندم ابومحمد اصیل‌ترین چهره‌ی خاندان نبوی و استوارترین حجت است. او بزرگ فرزندانم و جانشین من است و امامت و احکام آن به سوی او باز می گردد.»

امام عسکری علیه السّلام که در عمر کوتاه خویش رنج ها و شکنجه های بسیاری را تحمل کردند، سال‌های امام خويش را در شهر سامرا و غالبا تحت کنترل شدید خلفای عباسی سپری نمود به نحوی که ارتباط آن حضرت با شیعیان بسیار محدود و تنها به وسیله وکیلان خاص آن حضرت بود.

معتمد عباسي در ربیع الاول سال ۲۶۰ هجری قمری بوسیله یکی از نزدیکانش امام حسن عسگري (ع) را مسموم كرد. ايشان پس از هشت روز مسمومیت، به دست مزدور عباسی در سامرا به شهادت رسیدند و کنار مرقد پاک پدرشان به خاک سپرده شدند.

به همین مناسبت، هر سال شیعیان در سراسر جهان تشیع، رخت ماتم به تن می کنند و این مصیبت جان سوز را به فرزندش، مهدی موعود(عج) تسلیت می گویند.